Koncepcja kawy rozpuszczalnej pojawiła się pierwszy raz pod koniec dziewiętnastego wieku. To wtedy po raz pierwszy udało się stworzyć ekstrakt, który pierwotnie nazywał się proszkiem kawowym. Była to koncepcja nowa, ale błyskawicznie zaczęła zdobywać ogromną popularność. Miejscem powstania i wprowadzenia na rynek była Nowa Zelandia, lecz dzięki innowacyjności tego produktu zaczęła być popularna na całym świecie. Po kilkunastu latach, na początku dwudziestego wieku opatentowano ekstrakt kawy, który charakteryzował się nieco inną formą, przez co uzyska patent. Japoński chemik, któremu udało się tego dokonać, doprowadził do tego, że kawa rozpuszczalna w tej formie zaczęła być produkowana na masową skalę.
Nowa koncepcja kawy przypadła do gustu klientom z kilku powodów. Przede wszystkim była bardzo łatwa do przygotowania i przechowywania, co przekładało się na o wiele wyższe walory praktyczne, niż klasyczne ziarna kawy, które były o wiele bardziej problematyczne. Drugą kwestią był relatywnie dobry smak, który pomimo tego, że pierwsze produkty nazywane kawą rozpuszczalną nie było tak zbliżone smakowo do tego, co jest znane w dzisiejszych czasach, to mimo wszystko zadowalały klientów smakiem i nadrabiały praktycznością użytkowania.
Najistotniejszym bodźcem do wzrostu popularności kawy rozpuszczalnej była pierwsza wojna światowa, która wpłynęła na życie codzienne milionów ludzi. Zarówno cywile, jak i żołnierze na frontach rozsianych po wielu krajach musieli zadowalać się takimi produktami spożywczymi, jakie były dostępne pod ręką. Kawa rozpuszczalna idealnie nadawała się jako zamiennik tradycyjnej kawy. Jej główną zaletą okazała się właśnie łatwość przygotowywania, przechowywania oraz transportowania. Dzięki temu błyskawicznie podbiła ona rynki, a następnie stworzyła podwaliny do tego, by na stałe zagościć na stołach miłośników tradycyjnej kawy.